Z wiekiem idzie doświadczenie

Podejrzewam, że jestem jedną z najstarszych asystentek zarządu pracujących w całym Wałbrzychu. Swoją przygodę z tym zawodem rozpoczęłam tuż po szkole średniej. W tamtych czasach na studia szedł mało kto, a praca znalazła się dla każdego, kto pracy potrzebował. W tym roku skończę 45 lat i mogę powiedzieć, że przepracowawszy 25 lat w zawodzie asystentki (który wcześniej nazywany był w mojej firmie sekretarką) na temat tego zawodu wiem niemal wszystko. Przeszłam chyba przez wszystkie fazy rozwoju tego stanowiska pracy i znam go od podszewki.

Gdy tuż po szkole zaczynałam pracę, do moich obowiązków należała głownie obsługa korespondencji i sporządzanie urzędowych pism na maszynie do pisania. W miarę jak poziom biurokratyzacji naszego kraju wzrastał, do mojego zakresu obowiązków dochodziły coraz to nowe elementy. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych poszłam na kurs komputerowy, zaczęłam się uczyć angielskiego, a nowym milenium zdecydowałam się na rozpoczęcie studiów zaocznych na kierunku administracji – wszystko to, by nadążyć za tempem rozwoju współczesnego świata, nie zostać w tyle i nie dać się wyrzucić z pracy. W miarę jak zakres moich obowiązków się rozrastał, sytuacja na wałbrzyskim rynku pracy ulegała pogorszeniu, asystentka Wałbrzych, dlatego wiedziałam, że jedyną opcją na utrzymanie się w firmie jest postawienie na rozwój kwalifikacji i zdobycie wykształcenia. Nie żałuję podjętego ryzyka i pracy włożonej w dokształcanie – wszystko to sprawiło, że jestem bardzo cennym pracownikiem, mogącym pochwalić się zarówno długoletnim doświadczeniem, jak i ogromną wiedzą.