Blaski i cienie

Pracując w zawodzie asystentki w Elblągu przez ponad 3 lata zdążyłam się przekonać, że praca ta, jak każda inna ma swoje wady i zalety. W moim przypadku ilość wad zdecydowanie przekroczyła liczbę zalet, dlatego po trzech latach zatrudnienia zrezygnowałam pracy i rozpoczęłam poszukiwania zatrudnienia niezwiązanego ze stanowiskiem asystenckim.

Czynnikiem, który przeważył i przyczynił się do podjęcia przeze mnie decyzji o rezygnacji ze stanowiska asystentki, asystentka Elbląg, było pewne grudniowe popołudnie, podczas którego jeden z członków zarządu zapomniał o obowiązujących regułach dobrego wychowania i swoim zachowaniem próbował wymusić na mnie określonego typu reakcję. Podejrzewam, że każdy domyśla się  o co chodzi, dlatego chyba nie ma potrzeby nazywania rzeczy po imieniu. Każda kobieta, wobec której kiedykolwiek stosowany był mobbing zawodowy wie, z jak wielką siłą uczuć i negatywnych reakcji wiąże się taka sytuacja. W obliczu takiego braku szacunku zajęło mi zaledwie parę godzin zdecydowanie się na odejście z pracy oraz dostarczenie do innego członka zarządu wypowiedzenia umowy z podaniem powodu rezygnacji. Nie ukrywam, że cała ta sytuacja była dla mnie bardzo stresująca i kosztowała mnie wiele wysiłku i późniejszych, nieprzespanych nocy.

Dzień, w którym podjęłam decyzję o rezygnacji ze stanowiska asystenckiego był ostatnim dniem mojej biurowej kariery. Negatywne doświadczenia tak bardzo uprzedziły mnie do tego typu pracy, że nie potrafiłabym wykonywać jej na odpowiednim poziomie i z odpowiednią efektywnością.