Praca na stanowisku asystenckim

Teraz, z perspektywy kilku lat dzielących mnie od pracy w charakterze asystentki w pewnej rzeszowskiej firmie mogę powiedzieć, że praca ta nauczyła mnie bardzo wiele pokory i cierpliwości oraz wykształciła we mnie cechy, które okazały się przydatne w kolejnych miejscach zatrudnienia – podejrzewam, że gdyby nie praca asystentki nigdy nie byłabym tą osobą, którą jestem teraz, asystentka Rzeszów.

Tuż po studiach, za namową koleżanki rozpoczęłam poszukiwania pracy w charakterze pracownika biurowego. Gdy przez przypadek natrafiłam na ofertę skierowaną do asystentek, mimo braku wymaganego doświadczenia, stwierdziłam że zaryzykuję i wyślę swoje dokumenty aplikacyjne – najwyżej nie zostanę zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną. Na rozmowę zaproszona zostałam, i co więcej, udało mi się otrzymać propozycję pracy.

Już od pierwszego dnia pracy wiedziałam, że zatrudnienie na stanowisku asystenckim nie będzie takie proste jak mogłabym się spodziewać – nie dość, że musiałam wykonywać wszystkie niezbędne biurowe obowiązki, to jeszcze musiałam być na każde wezwanie szefa – perfekcyjnie ubrana, umalowana i przygotowana do pracy. Zaczęłam czynnie uczestniczyć w życiu swojej firmy, sporządzać analizy, zestawienia, przygotowywać ofertę – podczas dwóch lat pracy jako asystentka nauczyłam się świetnie organizować swój czas pracy, dbać o porządek i ład, umieć radzić sobie w trudnych sytuacjach i zachowywać serdeczne nastawienie do każdego, nawet najtrudniejszego gościa.